Dag vijftieneneenhalf, de verdwenen dag!

Nadat Meta en ik tijdens de voorzichtige analyse van de vakantie hadden geconstateerd dat een van de positieve punten was dat we geen ruzie hadden gehad (wat een hilarisch moment was omdat we nooit ruzie hebben en dus geen reden is om dit als specifiek positief punt aan te merken) ging ik gisteren alsnog op mijn bek. Want ik was Meta’s verjaardag vergeten te verslaan op de blog! Dus ging ik alsnog met billenkoek naar bed! Als ze daar op vakantie achter was gekomen had ze dit nummer gebeld:

Ik ben alleen de tel een beetje kwijt want zo ergens boven dag 14 ben ik de mist ingegaan waardoor we nu dag vijftieneneenhalf hebben. De dag die niet bestond. Misschien is het wel een complot van Meta om te zorgen dat ze nog een jaartje langer jong blijft!

Op dag 15,5 zijn we begonnen in Winter Park Haven Springs Garden. Winter Garden dus. Best wel wat verwarring elke keer want in Florida heb je Winter Park, Springs, Haven en Garden. En die laatste daar is elke zaterdag een leuke Farmers Market met allerlei leuke kraampjes. Vorige week hadden we er een superlekkere tonijnsalade gekocht en deze week gingen we er lunchen.

De hoeveelheid foto’s is wat magertjes dus je moet maar van mij aannemen dat het een allerschattigst marktje is.

We hebben er onder andere Tamales gegeten, dat is een Mexicaans gerecht. Wij vonden het maar mwoa. Meta had vervolgens nog een Crepe en ik nog wat Empanadas.

Tamales

Daarna op naar de Mall at Millennia want ik had nog geen sneakers en die had ik wel nodig! De zoektocht was succesvol maar ze hadden mijn maat niet. Gelukkig hadden ze ze bij de Foot Locker in de Florida mall nog wel in mijn maat! Kijk eens aan wat een hippe patta’s!

‘s avonds zouden we uit eten gaan bij Morimoto in Disney Springs. Morimoto is een Japans/aziatisch restaurant waar we tijdens onze 25 jarige huwelijksreis in las Vegas eerder dit jaar zouden gaan eten maar dat etentje ging niet door omdat de vakantie abrupt afgebroken werd. Maar nu ging alles wel goed en ging het etentje wel door!

Keihard regenen toen we onderweg waren en het hield nu ook echt niet op. Het blééf regenen. En wat moet je dan?! Ik ben op een drafje naar de Coca Cola winkel in Disney Springs gegaan en heb daar een mooie grote golfparaplu gekocht die ons veilig en droog naar Morimoto heeft gebracht.

Beste bui…

Morimoto heeft een open keuken met een gezellige uitstalling van eenden. Arme Donald. 

We hebben ook hier weer superlekker gegeten, we hadden toevallig dezelfde ober als we vorig jaar hadden!

We zijn begonnen met een Bourbon Green Tea cocktail.

En daarna als starters de Key West Shrimp Tempura en de Spare Ribs (in starter-formaat).

Als hoofgerecht hadden we Peking eend. Lekkere crispy gebakken eend die je eet met hoisin saus, lenteui en komkommer in een pannenkoekje.

En als afsluiter een romantisch toetje om te delen. Maar laat het “je” maar weg! Hij is niet helemaal opgegaan…

Al met al dus een geslaagde verjaardag!

Advertisements

En dag 16! 5 (vijf) keer de lazy river rond!

En weer grijs. Darn! Wat nu?! We hebben nog een dag Disney Waterparks tegoed en wilden graag naar Typhoon lagoon. Maar grijs. Temperatuur was ok…

Toch maar besloten om te gaan, het was toch “gratis” en als we na een uur weg wilden kon dat toch ook.

Little did we know dat ook hier een droge grijze dag echt niet erg is! We kwamen om 10:30 aan en hebben de gok gewaagd en een parasol met stoelen gehuurd. Dat is écht een aanrader! Kost wel $60 voor een dagje maar dan zit je lekker relaxed en ruim op een afgesloten stukje waar je gewoon je tas bij de stoelen kunt laten staan en je ook meteen vlakbij de ingang van de lazy river, een restaurantje en de soda fountain voor de frisdrank refills zit.

geen laffe golf

Onze relaxte oase:

En dan de *LAZY* river. We zijn echt nog nooit zo lang in een waterpark geweest, maar liefst 6 uur (toen ik mijn activiteitenmeter aanzette waren we er een half uur).
We zijn verspreid over de dag 5 keer de lazy river helemaal rondgegaan! De eerste keer twee rondjes en de laatste keer 3 rondjes! Zo tegen het einde van de dag wat het erg rustig in de rivier.

Was een lekker dagje. Een rondje in de Crush ‘n Gusher gedaan (is een soort “rollercoaster”)

En een beetje met de waterdichte camera gespeeld

Uiteindelijk hebben we het dus zes uur volgehouden en hebben we met lazy riverren 1001 calorieën verbrandt!

En die hebben we er ‘s avonds weer aangegeten! Want het was bonte avond en we hadden zin in goeie steak. En dan slinger je tripadvisor aan die ons Charley’s Steakhouse aanraadde, vlak naast de Kobé bij Celebration.

En dat was echt een supertent! Bleek later 4,5 punt op Zagat te hebben en volgens expert Robert-Jan is dat een hele goeie score.

Ik laat de foto’s het woord doen. Het is wel prijzig maar je kan met een beetje zoeken de kosten enigszins acceptabel houden. De geadviseerde wijn kostte $23 per glas maar we hadden van de wijnkaart een lekker fles Merlot van $40.

Ik had de Porterhouse en Meta de Filet Mignon. Maar het was echt te veel. Volgende keer skippen we de salade en bestellen we 1 side. Die ondefinieerbare bruine massa is op de BBQ op een stuk cedarhout gegaarde bloemkool. Om je vingers bij af te likken!

Whoohoo! Dag 15, Kayakken op Weeki Wachee rivier

Zo. Dag was weer even een paar dagen radiostilte. Ik loop nu drie dagen achter maar de herinneringen zitten er nog vers in hoor!

Deze dag begon al eventjes geleden omdat Meta altijd heeft gezegd nooit te zullen gaan kayakken. Het in- en uitstappen zag ze niet zitten, laat staan de gedachte om onderweg onvrijwillig “uit te stappen” was al helemaal een reden om een mening te hebben over kayakken.

In deze vakantie stond ergens met potlood een dagje alleen kayakken voor mij op het programma. Dus ik Rick gevraagd welke kayaktocht hij kon aanraden. Eén daarvan, die in de Weeky Wachee rivier was qua lengte mooi (3 a 4 uurtjes) en was ook nog eens alligatorvrij. Voor mij hét argument om mijn keuze op deze te laten vallen.

En wat denk je? Wil Meta opeens toch mee! Vorig jaar hebben we in een autoband gedobberd op de Rainbow River / Springs en dat was ook iets waar ze met gruwel aan begon maar dat uiteindelijk dé ervaring van die vakantie was geworden!

Supergezellig dus samen op pad in een tandemkayak!

De dag begon erg grijs. Sowieso waren de laatste dagen van de vakantie erg grijs met forse regenbuien in de late middag. Dat hebben wij nou altijd, dat je denkt nog wat te gaan ondernemen waar lekker weer wel prettig bij is en het dan toevallig wat mindere dagen hebt.

We zijn toch gegaan en om alvast naar het einde van de kayaktocht te gaan: het was superlekker dat het bewolkt was want daardoor was het stukken minder heet. En we hebben het droog gehouden.

Was nog best een stukkie sturen met Dries, ongeveer 2 uur, maar uiteraard wel zonder dak!

Nou, en daar gingen we dan! Meta zo stijf als een plank in die kayak zitten natuurlijk, nog steeds bang om om te slaan. Maar blijf vooral verder lezen, want Wat Er Straks Gebeurt Zal Je Verbazen!!

Ok, eerlijk is eerlijk, ze durfde al wel dingen aan te wijzen

De hele tocht duurt zo’n 3 a 4 uur en je glijdt gewoon met de stroming mee een riviertje af. In het begin door een State Park en later is het net zo mooi maar dan geen beschermd gebied. Dus kwam je zo nu en dan ook motorboten tegen. En ook wel eens motorboten met motorpech 😂

 

Later kwamen we ze nog een keer tegen en toen deed de rook-uitbrakende tweetakt motor het weer.

In de fotoserie hieronder zie je een libelle op Meta’s pet en boven/onderwaterfoto’s van vissen. Die flink geconditioneerd waren want zodra je de kayak ergens aanlegde kwamen ze in grote getale bij je rondzwemmen in de hoop dat je blueberry muffin wat zou kruimelen. Boefjes.

En toen opeens gebeurde het ongelooflijke: Meta Ging Peddelen!

Na eerst al van een passerend stel de opmerking “you make this look so easy!” te hebben gekregen gleden Meta en ik als een stel professionele kayakkers door de rivier! Wat een team! En ook zo subtiel zoals Meta met één doelgerichte peddelbeweging de koers van de kayak nét een beetje veranderde zodat we supersmooth de volgende bocht doorgleden!

kijk ze gaan!

Na een tijdje hebben we even de boot op een strandje getrokken om even wat te eten/drinken en een zwemmetje te maken.

Waarna we onze tocht weer voor hebben gezet en ik opeens links van de boot een manatee zag zwemmen, rustig knabbelend aan het gras op de bodem van de rivier. Een manatee in het wild, zo cool!

Deze foto’s zijn dus echt leuk geworden! En dus komen ze in vol formaat voorbij:

in de verte links onder de uitstekende takken

Vlak naast hem (of haar)

en van dichtbij onder water.

Dat was dus een bijzondere ervaring!

Nog wat foto’s van leuke huisjes langs de route

 

Al met al dus een superdag waarin Meta de tegenzin voor het kayakken met vlag en wimpel heeft verslagen!

‘s avonds gegeten bij BJ’s Brewhouse bij The Loop. Was de eerste keer en zeker niet de laatste! Meta had een Jambalaya en ik een super-sappige dubbele pork chop.

 

 

Dag 14, de westkust

Gisteren was het vroeg reveille waarna we snel op pad moesten en daardoor kwam het er niet van om dag 14 op papier te zetten. Dus nu dag 14 en strakkies dag 15!

Dag 14. Dat was dus donderdag. En de bestemming van de dag was de westkust van Florida. We hadden een vaag plan. Dat is natuurlijk het mooiste op vakantie. We konden iets naturigs gaan doen maar (en wat ik nu ga zeggen is echt héél erg!) ik had het wel even gehad met de Anhinga’s en Alligators. Uit respect heb ik hun namen met hoofdletters geschreven, dan dan weer wel.

Dus zijn we de I4 opgereden in de richting van het westen en de eerste bestemming is de Denny’s bij de eerste afslag geworden 😂. En het was er druk! Alleen maar Engelsen! Was trouwens de eerste keer Denny’s deze vakantie, we hebben ons ingehouden. Ik had een Grand Slam ontbijt en Meta Blueberry Buttermilk Pancakes. Lekker en goed vullend!

En toen de tweede bestemming: John Pass Boardwalk ligt in Madeira tussen Clearwater en St. Petersburg. Béétje toeristisch maar je kan er wel leuk foto’s schieten van pelikanen en ander gevogelte. Ik vind pelikanen zo leuk! En kijk die ene witte vogel eens stout tussen de schroeven zijn geland die als doel hadden om hem/haar te weren 🙂

We hadden nog een first want we hadden zo’n dorst dat we naar de Hooters zijn geweest! Daar waren we nu nog nooit geweest! Ik was zo afgeleid door al het vrouwelijk schoon dat ik spontaan niet meer uit mijn woorden kwam. Was echt een hilarische situatie!

Daarna zijn we doorgereden naar St. Pete Beach. Daar zijn we in 2011 ook geweest en daar hadden we nog erg leuke herinneringen aan. Het hotel waar we toen zaten bestond nog, was nog open en zélfs de beach bar was er nog! Zo leuk!

Vanaf die beach bar heb je dus uitzicht op de zee en zie je ‘s avonds de zon in de zee zakken. Erg leuk plekkie waar we een heerlijke cocktail en wat te eten hebben genomen!

Op het strand werden de voorbereidingen voor een bruiloft getroffen. Nadat de stoeltjes rechtgezet waren en de bloemen opgehangen was er een heuse repetitie van de ceremonie. De Nederlandse toerist keek toe en zag dat het goed was.

Bij het verlaten van St. Pete Beach zagen we nog een echt onvervalste Floridiaanse wolk! Zo’n enorm ging waar een heleboel regen in zat!

Toen weer teruggereden naar huis! Morgen gaan we iets echt leuks doen! Naturig maar zonder alligators (hopen we!).

Volgens mij dag 13!

De vakantie is geslaagd, want ik ben vergeten op welke dag we nu zitten. Als mijn vingertelmethode me niet bedriegt zitten we op dag 13! En dat is zeker geen ongeluksgetal want we hebben het prima naar ons zin. Gelukkig gaat het met Meta’s vader ook nog steeds goed want dat bleef toch wel spannend; Marcella, Maxim en de thuiszorg hebben alles onder controle en hij is nog niet aan de wandel gegaan!

Het weer is hier hetzelfde als in Nederland en iets te warm voor de tijd van het jaar met een gevoelstemperatuur van maar liefst 42 graden. Overigens doen we alleen bij extreme hitte rond het middaguur het dak van de auto dicht. Tot een graad of 31 is het prima te doen!

In de categorie “nagekomen foto’s” of “niet voor deze dag specifiek relevante gevallen” nog twee foto’s.

1. dit is de staat waarin het Market Street Street Cafe in Celebration zich bevindt, dus die is nog wel even dicht 😦

   

2. Sommige dingen zijn in de USA heel goedkoop en andere dingen zijn weer heel duur. Zoals vleeswaren bijvoorbeeld. Pakje bacon met 14 plakjes voor $6,29 terwijl 4 liter benzine rond de $2,35 kost.

   

Gisteren hebben we ook gezellig gefacetimed met Maxim en Tommie wat erg gezellig was. Ik heb Maxim het huis even laten zien en we hebben weer gezellig bijgekletst. Helaas voor Maxim zag ik de ENORME hoeveelheid onkruid tussen de tegels in de achtertuin en dus werd ‘ie ook nog met een klusje opgezadeld!

We hadden Disney kaarten gekocht voor drie dagen parktoegang maar het was toch wel pittig voor Meta om al te lang in zo’n park rond te lopen met deze hitte en daarnaast waren de wachttijden in het nieuwe Pandoraland toch wel aan de forse kant. De foto hieronder zijn de wachttijden 5 minuten na opening van het park!

Dus heb ik me bij de Guest Services gemeld en die zijn zo flexibel geweest om 1 van de dagen toegang voor een Walt Disney World park om te zetten in 2 dagen toegang tot de waterparken! Dus zijn we gisteren naar Blizzard Beach gegaan en doen we zaterdag Typhoon Lagoon. Omdat het dan Meta’s verjaardag is heb ik voor die dag een parasol en stoelen gereserveerd (nee, niet die van $362,50!) zodat we er lekker de hele dag kunnen hangen.

Blizzard beach’ thema is sneeuw en wintersport en dat is mooi tot in detail uitgevoerd zoals het Disney betaamd.

Ik heb de hele dag mijn horloge omgehouden en dan kan je mooi zien waar ik me heb opgehouden in het park. Hoe roder de lijn hoe langzamer je hebt bewogen.
De rode cirkel aan de buitenkant is de lazy river die het park rondgaat. Lekker langzaam dus.
De groene slang linksboven is een lange glijbaan (die gaat dus wat sneller) 🙂

‘s avonds zijn we gezellig uit eten geweest met Meta’s collega René en zijn dochter Lisa.

En we hadden een SUPERLEKKER toetje, een Pineapple Creme Brulee. Jummie!

Country 500, wat een ervaring!

Well, that was quite an adventure! Zondag zijn we naar het Country 500 festival geweest op het Daytona Speedway racecircuit. Country 500 is een festival a la Lowlands maar dan met alleen maar country artiesten. Het is een driedaags festival maar je kon ook kaartjes voor 1 dag kopen. Op zondag traden onder andere Easton Corbin (en die kennen we allemaal van de hit “Are you with me”), Kip Moore, Keith Urban en Kid Rock op.

Voor de nacht ná het concert hadden we een hotel geboekt in Daytona Beach zodat we niet nog terug naar Davenport moesten rijden en lekker aan de Bud Light of Jack Daniels konden J Het hotel is en mooi jaren 50 gebouw en poepnieuw gerenoveerd.

 

Na de check-in zijn we met een Über naar de Daytona Speedway gereden waar we bij de will call kiosk de kaartjes hebben opgehaald.

 

En binnen!

We waren nog niet binnen of we kregen al een bevestiging van de vermoedens: veel cowboylaarzen!

Jonge appetijtelijke dames waren over het algemeen gekleed in hot pants met cowboylaarzen.

Niet zo jonge en minder appetijtelijke dames trouwens ook 😂

Nadat je door de ingang bent gegaan kom je met dit uitzicht het terrein op: iets rechts van het midden een grote witte tent (jaja, zonder airco maar wel met open zijkanten voor een briesje( en rechts aan het einde de main stage.

De tent (AKA Bluebird Theater)

en de main stage

En tussen die twee podia in was een middenterrein met horeca en allerlei promotionele activiteiten van Budweiser, Jack Daniels etc.

Wat wij dus als domme toeristen niet wisten is dat het gebruikelijk is om je eigen stoeltje mee te nemen, zelfs mét ingebouwde parasol! Als we dat hadden geweten hadden we die ook lekker meegenomen.

 

We hebben de eerste uren met name in de Bluebird tent gezeten want het was bloedheet. We hebben daar onder andere Mark Chesnutt en Easton Corbin gezien en Meta heeft ook nog Maggie Rose gezien terwijl ik even aan de wandel was.

Easton Corbin drijfnat bezweet tot op zijn spijkerbroek aan toe.

Biertjes waren flink aan de prijs, een groot blik Bud Light was $11 dus het geld vliegt er wel doorheen want je moet flink doordrinken om je vocht op peil te houden!

Gezellig volk overal, dit waren onze buren in het bluebird theater.

En voor de rest plaats ik gewoon aleen maar foto’s. Het was een fantastische ervaring en als het aan mij ligt gaan we ooit nog een keer. Helemaal fantastisch is natuurlijk de volle drie dagen met een camper op het terrein maar dat is nogal prijzig (vanaf $750 voor drie dagen met water en electriciteit hookup), dus….

Dag 9 alweer! Lake Apopka Wildlife Drive

Vandaag geen aangekomen foto’s van gisteren. Having said that… fotomanagement is een beetje een drama omdat internet hier op zich prima is maar de uploadsnelheden zijn heeeeeeeeeeel laag, dus het delen van foto’s tussen Macbook en iPhones gaat nogal traag niet. De bloggers onder de lezers kennen de pijn van haperende techniek en zeggen nu in koor: “no pain, no gain”!

De bestemming van vandaag was Lake Apopka Wildlife Drive en dat ligt op ongeveer 45 minuutjes rijden vanaf ons huis. Uiteraard lekker rustig over de tolweg met het dakje er af. Rijden zonder dakje gaat overigens in deze hitte beter dan ik had verwacht; tot een graad of 33 is het prima uit te houden, ook als je eens stilstaat bij een stoplicht.

Vandaag voornamelijk foto’s en ik zal de commentaren bij de foto’s zetten. Gaan we!

De ingang, die er meer uitziet alsof je een kerncentrale gaat bezoeken

Dat groene water is Lake Apopka en het landschap dat je ziet is waar je doorheen rijdt. Ziet er op de foto overigens minder appetijtelijk uit dan vanaf de grond

Meteen de eerste encounter met een grote jongen

En een hongerige osprey die een visje verschalkt

En nog veel meer vriendelijk en onvriendelijk gedierte

 

Nog even een selfie gemaakt

En eentje van rechtboven. Ja, het dak van de auto is even dicht. Dat Meta nou moet doorstaan dat ik elke keer wat foto’s en filmpjes van bovenaf wil maken is tot daaraantoe maar met het dak open lang stilstaan wilde ik haar niet aandoen.

Lekker kikkerbilletjes

Maar dan deze, een echt enorme vis! En die gleed zo “hop” z’n keel in! 

Jaja, het zijn wat veel foto’s, maar het is er zo mooi!

Ik weet niet hoe deze heet, maar we hebben hem “Red Shouldered Schattig Vogeltje” genoemd. Je ziet ze vaak en als ze vliegen zie je het rood-gele nog beter. 

Daarna zijn we naar Winter Garden gereden waar op zaterdag een Farmers market is, erg leuk!

We waren er helaas wat laat dus na een kwartier was de markt al ten einde maar we gaan zeker terug!

En zo kwam na een stukkie rijde, beetje zwemmen een een goeie steam bij Miller Ale House weer een mooie dag ten einde!